Na podstawie:
- rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 22 grudnia 2006 roku w sprawie warunków wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych uczelni publicznej (Dz. U. Nr 251, poz. 1852);
- rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 kwietnia 2005 roku w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz. U. Nr 73; poz. 645);
- rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 1 grudnia 2004 roku w sprawie substancji, preparatów, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy (Dz. U. Nr 280, poz. 2771);
- rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 22 kwietnia 2005 roku w sprawie szkodliwych czynników biologicznych dla zdrowia w środowisku pracy oraz ochrony zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki (Dz. U. Nr 81; poz.716)
- rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy Dz. U. Nr 217 poz. 1833 ze zm. 2005 r., Dz. U. Nr 212; poz. 1769)
zarządza się, co następuje:

§ 1

1. Rektor może przyznać pracownikowi, na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej będącej miejscem pracy pracownika dodatek specjalny za prace wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych.
2. Dodatek specjalny, zwany dalej „dodatkiem” przyznaje się na czas określony lub na czas nieokreślony.

§ 2

1. Dodatek wypłaca się w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia, w kwocie nieprzekraczającej 40% łącznie wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego pracownika.
2. Stawki dodatku ustalane są procentowo od minimalnego wynagrodzenia zasadniczego asystenta, określonego w rozporządzeniu MNiSW i uzależnione są od stopnia szkodliwości lub uciążliwości wykonywanych prac.
3. Dodatek, o którym mowa w § 1 pkt. 1, przysługuje miesięcznie:
• Od 2% do 8% minimalnego wynagrodzenia zasadniczego asystenta przy pierwszym stopniu szkodliwości lub uciążliwości,
• Od 3% do 10% minimalnego wynagrodzenia zasadniczego asystenta przy drugim stopniu szkodliwości lub uciążliwości,
• Od 4% do 14% minimalnego wynagrodzenia zasadniczego asystenta przy trzecim stopniu szkodliwości lub uciążliwości,
4. Wysokość dodatku, w zależności od stopnia szkodliwości lub uciążliwości wykonywanych prac, ustalają dziekani wydziałów, kierownicy jednostek pozawydziałowych, międzywydziałowych i międzyuczelnianych, dyrektor Biblioteki Głównej oraz Kanclerz UG.

§ 3

1. Do pierwszego stopnia szkodliwości lub uciążliwości zalicza się prace wykonywane:
1) w warunkach narażenia na działanie pyłów nie wywołujących zwłóknienia tkani płucnej,
2) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych niekumulujących się w organizmie,
3) w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych utrzymuje się stała temperatura efektywna powyżej 250 C lub poniżej 100C,
4) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe, w tym przy spawaniu lub stosowaniu lamp w celach bakteriobójczych,
5) w mokrym środowisku o względnej wilgotności powietrza przekraczającej 80%, w błocie lub bezpośrednim kontakcie z wodą.
2. Do drugiego stopnia szkodliwości lub uciążliwości zalicza się prace wykonywane w warunkach:
1) narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej,
2) narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie,
3) obniżonego lub podwyższonego ciśnienia wynikającego z procesu technologicznego, w tym w kesonach lub komorach ciśnieniowych,
4) narażenia na szkodliwe działanie miejscowej wibracji, w tym przy używaniu ręcznych narzędzi pneumatycznych,
5) natężenia hałasu przekraczającego dopuszczalne normy.
3. Do trzeciego stopnia szkodliwości lub uciążliwości zalicza się prace wykonywane:
1) w warunkach narażenia na działanie: benzenu, benzydyny, alfa- i beta-naftyloaminy, chlorku winylu, azbestu oraz innych czynników o analogicznym jak te substancje działaniu, jeśli zostanie to uznane przez instytut medycyny pracy,
2) warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące,
3) w kontakcie (styczności) z materiałem zakaźnym , w tym ze szkodliwymi dla zdrowia czynnikami biologicznymi grupy 3 bądź 4 zagrożenia lub chorymi zakaźnie ludźmi lub zwierzętami,
4) w kontakcie z ludźmi chorymi psychicznie lub znacznie upośledzonymi umysłowo,
5) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300000 MHz w strefie zagrożenia.

§ 4

1. Prace określone w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 pkt 1, 2 i 5 uważa się za wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia uzasadniających przyznanie dodatku, o którym mowa w § 1, jeżeli w środowisku pracy są przekroczone najwyższe dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia (NDS i NDN) określone w obowiązujących przepisach, stwierdzone przez laboratoria Inspekcji Sanitarnej oraz inne laboratoria upoważnione przez właściwych terenowo inspektorów sanitarnych.
2. Podstawę przyznania dodatku stanowią wyniki badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia, przeprowadzonych w sposób określony przepisami wydanymi na podstawie art. 227 § 2 Kodeksu pracy.
3. O wynikach badań i pomiarów NDS i NDN zawiadamia pracodawcę (osobę kierującą pracownikami w imieniu pracodawcy) Inspektorat Bezpieczeństwa i Higieny Pracy UG, prowadzący rejestr wyników ww. pomiarów, w oparciu o odrębne przepisy.
4. Bezpośredni przełożony obowiązany jest prowadzić rejestry, o których mowa ww. rozporządzeniach: MZ z dnia 1.12.2004 roku ws. substancji, preparatów, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy (Dz. U. Nr 280, poz. 2771) oraz MZ z dnia 22.04.2005 roku ws. szkodliwych czynników biologicznych dla zdrowia w środowisku pracy oraz ochrony zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki (Dz. U. Nr 81; poz.716)

§ 5

Dodatek przysługuje pracownikom wykonującym prace, o których mowa w § 3 ust. 1, 2 i ust. 3 pkt 1-4, co najmniej przez 40 godzin w miesiącu, natomiast pracownikom wykonującym prace wymienione w § 3 ust. 3 pkt 5 - przez połowę dopuszczalnego czasu przebywania w strefie zagrożenia - niezależnie od wymiaru czasu pracy wynikającego ze stosunku do pracy.

§ 6

W przypadku zbiegu uprawnień do dodatków za prace wykonywane w warunkach o różnym stopniu szkodliwości dla zdrowia lub uciążliwości, pracownikowi przysługuje jeden dodatek według najwyższego stopnia szkodliwości lub uciążliwości.

§ 7

1. O przyznanie dodatku lub jego cofnięcie wnioskują bezpośredni przełożeni. Wzór druku wniosku stanowi załącznik nr 1 i nr 2 do niniejszego zarządzenia.
2. Decyzję o przyznaniu i cofnięciu dodatku podejmują osoby, o których mowa w § 2 ust. 2, a zatwierdza Rektor UG.
3. Od decyzji, o których mowa w ust. 2, pracownikowi służy odwołanie do Rektora UG.

§ 8

Wnioski o przyznanie dodatku dla pracowników należy przekazywać do Działu Kadr.

§ 9

1. Dodatki wypłacane są miesięcznie z dołu.
2. Za okres urlopu wypoczynkowego lub za inne okresy niewykonywania pracy dodatek wypłaca się na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

§ 10

Traci moc obowiązującą zarządzenie nr 21/R/01 Rektora Uniwersytetu Gdańskiego z dnia 25 października 2001 roku w sprawie zasad przyznawania pracownikom Uniwersytetu Gdańskiego dodatków za prace wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych.

§ 11

Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania, z mocą obowiązującą od dnia 1 kwietnia 2007

Rektor Uniwersytetu Gdańskiego
dr hab. Andrzej Ceynowa, prof. UG